сущ.
эрэл

ж. эрэл, эрэмньи.

прил
эрэл, эрэллээх

прил.
эрэллээх

см. эрэлий =.

прил. эрэллээх, эрэл; надёжный товарищ эрэллээх доҕор; надёжное укрепление эрэллээх бөҕөргөтүү.

равн.-кратн. от эрэлий=.

ж. эрэллээҕэ, эрэлэ.

прил. уст. эрэлэ суох.

несов. 1. кыламнаа, кылаҥнаа; 2. перен. кыламнаа; в нём ещё теплится надежда киниэхэ өссө да эрэл (уота) кыламныыр.

сов. 1. көһөн киир, олохсуй; 2. перен. олохсуй, үөскээ; надежда вселилась в его сердце кини сүрэҕэр эрэл олохсуйда.