беда, несчастье; бедствие; алдьархай буолла случилась беда; алдьархай бөҕө ааҥнаата нагрянула страшная беда; өйдөөх үтүөнү сатыыр ; акаары алдьархайы сатыыр посл. умный умеет творить добро, дурак — беду.

прил. мүлчүргэнэ суох; неотвратимая беда мүлчүргэнэ суох алдьархай.

предосудительный, заслуживающий осуждения; алдьархай одуулаах погов. (и) беда бывает предосудительной.

беда, несчастье; событие с тяжёлыми последствиями; границаҕа буолбут быһылаан пограничный инцидент; быһылааҥҥа түбэс = попасть в беду.

III ж. разг. (беда) үлүгэр, алдьархай; что за напасть! туох үлүгэрэй!

1) неотступно преследовать (о беде, несчастье); алдьархай миэхэ адаҕыйда меня неотступно преследует беда; ср. буулаа =; 2) двигаться с важной медлительностью.

I прил. уст., прост, (злой) ыарахан, муҥнаах; # лиха беда начало погов. саҕалыыр эрэ ыарахан.

прил.: он ростом невелик кини уҥуоҕунан улахана суох (кыра); # невелика беда улахан үлүгэр буолбатах.

сов. разг. үөскээ, таҕыс; с ним стряслась беда киниэхэ алдьархай таҕыста, кини алдьархайга түбэстэ.

имеющий повод, причину для чего-л.; өлүү болдьохтоох, үтүгэн төрүөттээх погов. несчастье предопределено, беда имеет причину.