см. дьолго .

м. ымыы (итэҕэл өйдөбүлүнэн киһини дьолго тиксэрэр, араҥаччылыыр предмет).

страд. от ай= быть сотворенным, созданным; көтөр кынаттаах көтөргө , киһи дьолго ананан айыллыбыттар посл. крылатые (т. е. птицы) созданы для полёта, а человек—для счастья.

прил. 1. (изогнутый, перекошенный) токур; иҥнэри, кыҥнары; 2. разг. (одноглазый) аҥар харахтаах, соххор; # кривое зеркало хаанньаҕар сиэркилэ (дьудьэтэн, токурутан көрдөрөр сиэркилэ); кривая улыбка хаанньаҥ ымайыы (албын ымайыы); на кривой не объедешь кого-л. албынныаҥ суоҕа; кривая вывезет дьолго, баҕар, табыллыа.

(ко) предлог с дат. п. =ҕа, =нан, =та; подъехать к станции станцияҕа чугаһаан кэл; он пришёл ко мне кини миэхэ кэллэ; к утру больному стало лучше ыарыһах сарсыарданан чэпчээтэ; к закату солнца күн киириитэ; стремиться к достижению намеченной цели ылыммыт соругу ситиһэргэ дьулус; к трём прибавить два үскэ иккини эп; приклеить к стене эркиҥҥэ сыһыар; не ко времени себе су ох кэм- ҥэ; к вопросу о ......туһунан боппуруоска; к столетию со дня рождения А. С. Пушкина А. С. Пушкин төрөөбүтэ сүүс сыла туо-луутугар; к счастью дьолго; к слову сказать тылга даҕатан эттэххэ.

сущ
(мн. ч. нет)
дьол

сущ.
дьол

с. толору дьол, дьолунан дуоһуйуу.

ж. үөрүү, үрдүк дьол.

гл,сов
дьол тигистэ, дьоллоох түбэлтэ кэллэ

ж. төлкө, соргу, дьол; фортуна ему улыбнулась киниэхэ дьол тосхойон биэрбит.