сущ
кынчаал

м. кынчаал.

прил. кынчаал; # кинжальный огонь воен. чугастан ытыы, чугастан уоту аһыы.

м. куортук (байыаннай-морской уонна салгын флотун офицердара иилинэр кылгас кынчаал курду к биилээх еэптэрэ).

сов. что батары саай, батары ас, батары тут; вонзить кинжал кынчаалы батары саай; вонзить когти тынырахтаргынан батары тут.

укулаат (углеродтаах ыстаал. Ураты ньыманан уһаарыллыбыт буолан бэйэтэ туспа не тутуллаах (структура), дьүһүннээх, олус тыыллыгас, имигэс уонна кытаанах. Былыр наһаа сытыы батастары, саабылалары, кынчааллары оҥороллоро.)

сов. что 1. (плотно закрыть) бүө- лээ; заткнуть уши ватой кулгааххын баатанан бүөлээ; 2. (засунуть за что-л.) ук, ас, угун; заткнуть кинжал за пояс кынчаалы кургар анньын; # заткнуть рот (или глотку) кому-л. бэлэһин бүөлээ, саҥардыма; заткнуть за пояс кого-л. кургар анньын, бүктээ, баһый.