совм. от кыҥкыйдаа =.

побуд. от кыҥкыйдаа =.

несов. на кого-что үҥсэргээ, кыҥкыйдаа.

несов. 1. (болеть) нүөлүй, дьаралый; зуб ноет тииһим дьаралыйар; 2. (надоедливо жаловаться) сулан, үҥсэргээ, кыҥкыйдаа.

сов. разг. кыҥкыйдаан бар.

мн. (ед. сопля ж.) прост, сыьнгк; # сопли распускать 1) сыыҥкын сое, сыыҥк--сыраан буол; 2) (хныкать, ныть) кыра оҕо курдук буол (ытаа-соҥоо, кыҥкыйдаа).

м. разг. мэлдьи суланааччы, мэлдьи үҥсэргээччи, кыҥкыйдааччы.

сов. 1. (начать ныть) үҥсэргээ, кыҥкыйдаан бар; 2. (заболеть) дьаралый; у него заныла больная нога кини ыалдьар атаҕа дьаралыйда.