битьё, наказание розгами.

влекущий за собой возмездие, наказание; наказуемый.

II ж. разг. (наказание) таһыыр, таһыйыы.

1) искать, изыскивать; 2) просить; требовать; оноҕоскун көрдөө = напрашиваться (на наказание); тииҥ оноҕоһун көрдүүрүгэр дылы посл. подобно тому, как белка напрашивается на стрелу.

1) помеха, преграда; кэлин өттүҥ кэнчиэтэ суох буоллун фольк. и в дальнейшем да не будет тебе никаких помех; 2) перен. возмездие, наказание.

с. 1. (действие) ирдэбил, ирдээн ылыы, төлөтүү; подать к взысканию юр. ир-дэбилгэ түһэр; 2. (наказание) сэмэ, буруй; наложить взыскание сэмэтэ биэр, сэмэлээ.

сов., расплачиваться несов. 1. с кем и без доп. (уплатить) төлөөн бүт; расплатиться с долгами иэстэргин төлөөн бүт; 2. с кем, перен. (отомстить) иэстэс, иэһи ситис; 3. за что, перен. (понести наказание) иэстэт, иэстэбилгэ түбэс; иэстэбилгэ биэр.

несов. кого к кому-чему умсугут, тарт; его влечёт к искусству кинини искусство тардар, искусствоҕа тартарар; влечь за собой тиэрт; этот поступок влечёт за собой наказание итинник быпыы буруйданыыга тиэрдэр.

1. прич. от заслужить; 2. прил. тоҕоостоох, үлэнэн ситиһиллибит, үлэлээн ылбыт; заслуженный отдых үлэнэн ситиһиллибит сынньалаҥ, тоҕоостоох сынньа-лзҥ; заслуженное наказание сөптеөх буруйдааһын; 3. (имеющий заслуги) үтүөлээх, өҥөлөөх; заслуженный деятель науки наука үтүөлээх деятелэ.

сов. 1. кого-что илт; больного понесли на носилках ыалдьааччыны наһыылканан илтилэр ; 2. кого-что (помчать) элээрт; лошади понесли нас с горы аттарбыт биһигини сыыры таҥнары элээртилэр; 3. безл. (о холоде, ветре) үр, аргый; к вечеру понесло холодом киэһэнэн тымныынан үрдэ; 4. что (потерпеть) сук, толор; понести наказание буруйу сук.