сущ
саппыйа

сущ
мөһөөччүк, саппыйа

м. көһүлүөк, саппыйа.

м. (для табака) быалаах саппыйа.

прил. оҕуруолаах, хоруоҥкалаах; бисерный кошелёк оҕуруолаах саппыйа; -# бисерный почерк олус кыра уонна биир тэҥ буочар.

1. прич. от набить; 2. прил. ыга симиллибит; набитый кошелёк ыга симиллибит саппыйа; # набитый дурак разг. мас акаары.

ж. кыра хомо (бытаан сүүрүктээх өрүс эбэтэр күөл саппыйата).

нареч. от тэскэй = туго, плотно (набивать, наполнять); кини табаҕы саппыйатыгар тэскэччи кутта он туго набил свой кисет табаком.

сов. что 1. быысыпкалаа, синньэлээ; вышить кисет бисером саппыйаны оҕуруонан синньэлээ; 2. на чём быысыпкалаа, оһуордаа, синньэтэ ас; вышить метки на бельё таҥаска бэлиэтэ оһуордаа.

нареч. 1) сжав, стянув (обычно о верхней части чего-л.); муҥха кынатын үмүрү тут= стянуть крылья невода; саппыйатын айаҕын үмүрү тарта он затянул кисет (букв. шнурок своего кисета); 2) в сочет. с гл. тарт =, тут= означает воедино, вместе (собрать); бүтүн нэһилиэги үмүрү тардан ыһыахтаатылар собрав весь наслег, они устроили ысыах .