сущ.
араҥа, дьапталҕа

м. I. араҥа, дьапталҕа; верхний слой почвы кырыс буор үрдүкү араҥата; 2. араҥа; широкие слой населения нэһилиэнньэ киэҥ араҥалара.

алмаастаах араҥа (алмаас-таах инструмент алмаас бороһуогуттан уонна силимниир, толорор матырыйааллартан оноһуллубут үлэлиир араната.)

өтүтүллүбүт арана, диффу-зионнай арана (холбуу уһаарыы химйческэй-термическэй дьайыынан өтутуү (диффузия) көмөтүнэн араас эбии састаабынан байытыллыбыт араната.)

тас араҥа (дэтээл таҥастаммытын кэннэ тутула уонна уратылара уларыйбыт тас араната.)

сүүрбүт уу араната, халына (уу тардыытын иэниттэн (водосборная площадь) төһө эрэ уһун кэмнэ (сылга, ыйга) үрэххэ, өрүскэ сүүрүгүрэн киирбит уу төһө халыҥнааҕа. Ол кэм устата сүүрүгүрбүт уу сабардамын тардыытын иэнигэр үллэрэн миллиметры-нан быһаараллар.)