сущ (мн. ч. нет) күн
сущ. күн
с. күн; # до солнца күн тахсыар диэри.
Еще переводы:
греться на солнце; ср. сыламнаа =.
поэт, сияющий, ясный, ласковый (о солнце); аламай күн ясное солнце.
яркий, сияющий, ослепительный (о солнце, свете).
затенять, затемнять, заслонять; күнү күлүктээ = заслонить солнце.
садиться, клониться к закату (о солнце); күн дьааһыгыран барда солнце стало клониться к закату.
нареч. по-весеннему; күн сааскылыы сылытар солнце пригревает по-весеннему.
горизонт; күн саҕахха түстэ солнце садится за горизонт.
с. (на солнце) күн уотугар хараарыы, күн уотугар сиэтии.
сов. көрөн кэл, көстөн кэл; проглянуло солнце күн көстөн кэллэ.
нареч. чаҕылхай, чаҕылхайдык, сырдыктык солнце светит ярко - чаҕылхай күннээх