сущ
тигээйи

ж. тигээйи.

м. бүгүлэх, тигээйи.

ж. мүөттээх ыҥырыа, мүөттээх тигээйи.

прил. тигээйи; осиный мёд тигээйи мүөтэ; # осиное гнездо тигээйи уйата (обществоҕа буортулаах дьон уйаланар, хорҕойор сирдэрэ).

прил. ыҥырыа, тигээйи; пчелиный улей ыҥырыа уйата.

I и. д. л. от тик = I; таҥас тигээччи швея.
II см. тигээйи .

I выгиб, изгиб; элээн бүгүйэх буола-буола бара турар тянется бесконечно длинное извилистое озеро.
II овод; ср. тигээйи .

I шить; ырбаахыта тик = сшить рубашку; хам тик = зашить (напр. что-л. разорванное); самалык тик = латать, класть заплату.
II жалить; тигээйи тикпит его ужалила оса.

прил. 1. (подверженный заболеваниям) ыарытыган, ыарыһах; у него болезненный вид кини ыарытыган көрүҥнээх; 2. (причиняющий боль) ыарыылаах, ыарытыннарар; укусы осы болезненны тигээйи тигэрэ ыарыылаах; 3. перен. (чрезмерный) сиэри таһынан, наһаа барбыт; болезненная обидчивость наһаа барбыт өһүргэс быһыы.