сущ
ханааба

ж. ханааба, хоруу.

страд. от хас=; манна ханааба хаһыллыбыт здесь прорыта канава, здесь прорыли канаву.

хоруу (бааһына уутун тартарарга эбэтэр бааһынавы уунан өисүтэргэ аналлаах кыра ханааба.)

м. суол ханаабата.

сов. что нас, тобулу хас; прорыть канаву ханаабата хас.

м. дренаж (1. тех. бадараан сири ханаабаларынан эбэтэр турбаларынан куурдуу; оннук ханаабалар, турбалар системалара; 2. мед. баас ириҥэтин, уутун-хаарын оборторуу).

1) залечивать, лечить (рану); 2) давать зарастать, порастать чему-л. чём-л.; ханаабаны оһорума не давай зарастать канаве.

сов. что, чего 1. хапан ыл, хапан тапаар, хостоо; нарыть картофеля хортуоппуйда хостоо; 2. хас, хапан кэбис; нарыть канав ханаабаларда хас.

несов. I. (идти размеренным шагом) хаамп, атыллаа, хардыылаа; шагать по дороге суолунан хаамп; 2. через кого-что (пере- ступать) атыллаа; шагать через канаву ханаабаны атыллаа.