сов. 1. ыйылаан бар, улуйан бар; 2. перен. разг. үҥсэргээн таҕыс, ытаа-соҥоо.

несов. 1. (о собаке) ыйылаа, улуй; 2. перен. разг. (плакаться, ныть) үҥсэргээ, ытаа-соҥоо.

прил
ытаабыт-соҥообут

мн. (ед. сопля ж.) прост, сыьнгк; # сопли распускать 1) сыыҥкын сое, сыыҥк--сыраан буол; 2) (хныкать, ныть) кыра оҕо курдук буол (ытаа-соҥоо, кыҥкыйдаа).

м. ытааһын, ытааһын-соҥооһун; громкий плач марылаччы ытаааһын.

м. 1. (животных) улуйуу; 2. улуйуу, чускуйуу; вой ветра тыал чускуйуута; 3. разг. (плач) ытыы-соҥуу, энэлийии, сарыла-һыы; дети подняли вой оҕолор сарылаһан бардылар.

сов. что 1. ытаан аһар; выплакать своё горе аһыыгын ытаан аһар; 2. разг. (вымолить) ытаан-соҥоон ыл; # выплакать все глаза хараҕыҥ иһиэр диэри ытаа, быһа ытаан таҕыс.

прил. 1. (жалобный) ытыыр-соҥуур, энэлгэннээх; 2. (жалкий) наһаа хобдох, дьүдьэх; плачевный вид наһаа хобдох көрүҥ; плачевный результат наһаа хобдох түмүк.