сущ
эбээһинэс

сущ.
эбээһинэс

ж. эбээһинэс.

прил. воинскай; воинская обязанность воинскай эбээһинэс; воинские почести, воинскай чиэстэбил.

сущ
(ж. р., мн. ч. нет)
эппиэтинэс (эппиэттиир сорук, ылыммыт эбээһинэс)

имеющий какую-л. обязанность; обязанный; маны оҥорор эбээһинэс-тээхпит мы обязаны сделать это.

прил. 1. рел. сибэтиэй; 2. (высокий, почётный) ытык, кэриэс; священная обязанность ытык эбээһинэс; 3. (неприкосновенный), ытык, кэһиллибэт.

прил. шефскэй, шеф; шефские обязанности шефскэй эбээһинэстэр (шеф эбээһинэстэрэ).

прил. редактор; редакторские обязанности редактор эбээһинэстэрэ.

прил. директор; директорские обязанности директор эбээһинэстэрэ.

олохтоох дъаһалта эбээһинэһин толорор дуоһунастаах сирэй