см. үскэл .

прил. толуу, үскэл, үөлэн.

м. оҕус; # здррбв как бык оҕус курдук үскэл.

ж. толуута, үскэлэ, үөлэнэ.

прил. разг. 1. (о человеке) дьоһуннаах, үскэл баҕайы; 2. (о предмете, явлении) дъоһуннаах, сүүнэ улахан; здоровенная дубйиа дьоһуннаах баалкы.

ж. 1. (животного) эт, сүөһү этэ (сүөһү, кыыл миэстэлэринэн араарыллыбакка сылдьар этэ); 2. разг. (о человеке) үскэл киһи, күскээлэ.

прил. 1. (полный) суон, үскэл, эмис; тучный мужчина суон киһи; 2. (плодородный) өҥ, уохтаах; 3. (сочный и густой) төрөл, хойуу, хойуу оттоох; тучные луга хойуу оттоох хо-дупалар.

ж. I. (полнота) суона, үскэлэ; сонооһун, уойуу; 2. (плодородность) өҥө, уоҕа; 3. (сочность) төрөлө, хойуута.