гл
өһүргэтэр, хомотор; атаҕастыыр

гл.
атаҕастыыр (атаҕастаа), өһүргэтэр (өһүргэт)

сов. кого-что үөх, өһүргэт, атаҕастаа; # оскорбить действием (кипини) оҕус, илиилээ.

сов., уязвлять несов. кого-что эмсэҕэлэт, уйан сирин тап, таарый (өһүргэт).

с. киэн санаа, бэйэ чиэһэ; оскорбить чье-л. самолюбие ким эмэ киэн санаатын өһүргэт.

гл.
атаҕастаата, өһүргэттэ

сущ
атаҕастабыл, үөҕүү, өһүргэтии

гл
атаҕастыыр; өһүргэтэр

м. үөхпүт, өһүргэппит, атаҕастаабыт.

v. to bear a grudge against someone; өһүргэт= v. to offend; өһүргэн= v. to be offended; өһүргэс a. touchy, easily offended

сов. кого 1. (нанести обиду) атаҕастаа, өһүргэт; 2. чем, разг. (обделить) матар, атаҕастаа; природа не обидела его талантом айылҕа кинини талаантан матарбатах.