прил. аллаах, сүрэхтээх, дьулуурдаах.

частица, образует нареч. от прил., означает слабо или сильно выраженные признаки действия: кини үчүгэй аҕайдык үөрэнэрэ она училась довольно хорошо; үчүгэй аҕайдык кэһэтэн биэр проучи его как следует; дьулуурдаах аҕайдык үлэлээтибит мы работали очень упорно; ср. соҕустук .

несов. см. встать; # не вставая (усидчиво) биирдэ туран көрбөккө (тохтообокко, олус дьулуурдаахтык).

ж. сиппиир, миинньик; # новая метла чисто метёт поел, саҥа сиппиир ыраастык харбыыр (дуоһунаска сауга киирэн дьулуурдаахтык үлэлээн барбыт киһини).