Якутские буквы:

Русский → Якутский

конец

сущ
1. Уһук, бүтэр уһук. 2. Бүтүү, бүтэһик, тиһэх

конец

м. 1. (конечная часть, край) уһук, бүтэр уһук; конец верёвки быа уһуга; конец палки мас уһуга; 2. (последний момент) бүтүү, бүгэһик, тиһэх; конец месяца ый бүтүүтэ; 3. (расстояние) өрүт (үксүгэр туспа тылбаас-.паммат); я шёл пешком в оба конца икки ө .түгэр сатыы сырыттым, кэлэ-бара сатыы сырыттым; 4. мор. ханаат (судноны баайар); 5. разг. (смерть) өлөр уһук, тиһэх, өлүү; тут ему и конец пришёл ол онно кини өлөр уһуга кэлбит; # в конце концов тиһэҕэр тиийэн; на худой конец муҥар тииидэххэ; и дело с концом онон бүтэр; концы в воду (буруй) суола-ииһэ суох оҥоһуллубут; из конца в конец уһугуттан уһугар; палка о двух концах икки өттүлээх, халбархай; один конец разг. синэ биир.


Еще переводы:

төбөлөө=

төбөлөө= (Якутский → Русский)

заострять (конец чего-л.); тоһоҕону төбөлөө = заострить кол.

мүлүрүччү

мүлүрүччү (Якутский → Русский)

нареч. от мүлүрүй =; төбөтүн мүлүрүччү кыс = закруглить конец чего-либо (обтёсывая).

бесславный

бесславный (Русский → Якутский)

прил. сааттаах, аат алдьаныы-лаах; бесславный конец сааттаах түмүк.

благополучный

благополучный (Русский → Якутский)

прил. үтүө туруктаах, үчүгэй, этэҥҥэ; благополучный конец үчүгэй бүтүү, этэҥҥэ бүтүү.

бүтүү

бүтүү (Якутский → Русский)

1) окончание; конец; үлэ бүтүүтэ окончание работы; 2) окраина; куорат бүтүүтэ окраина города.

дьайыҥ

дьайыҥ (Якутский → Русский)

бок, сторона; край, конец; аан хаҥас дьайыҥа левая сторона входа; таас хайа дьайыҥар на краю скалы.

салбаа=

салбаа= (Якутский → Русский)

облизывать, обсасывать; жевать губами; сап төбөтүн салбаа = послюнявить конец нитки (чтобы вдеть в иголку).

уһуктан=

уһуктан= (Якутский → Русский)

возвр. от уһуктаа= 1) заостряться; иметь острый конец, быть остроконечным; 2) вооружаться каким-л. остроконечным предметом.

догобуор

догобуор (Якутский → Русский)

см. дуогабар ; лоп гынна да догобуор , эттэ да этириэс погов. стукнул— уговор, сказал—конец (о человеке, всегда твёрдом в своём решении, слове).

закат

закат (Русский → Якутский)

м. 1. (солнца) күн киириитэ; на закате күн киириитэ; 2. перен. (конец, гибель) кэхтии, тиһэх күн; на закате дней олоҕун тиһэх күннэригэр.