м. паникёр, куттаҕас (киһи).

с. паникалааһын, куттаҕас быһыы.

сущ
куттаҕас

сущ.
куттас, куттамсах

сущ
куттаҕас, уолуйар, кыраҕа да айманар киһи

прил
куттаҕаһа суох, эр санаалаах

боязливый, боящийся || трус; куттас үйэтигэр сүүстэ өлөр погов. трус в жизни сто раз умирает; куттас бэйэтин күлүгүттэн куттанар погов. трус собственной тени боится; ср. куттаҕас , куттамсах .

межд. выражает 1) отвращение, презрение фу, фи; па , бу туох куһаҕан сытай! фу, что за противный запах!; 2) удивление, недоумение, разочарование да, ну, да ну; па , куттаҕас эбит ! да он, оказывается, трус!; па , олус кыра эбит ! да ну, слишком маленький! Ср. пахай .

ж. 1. тураах; 2. разг. (о человеке) дьалбаа киһи, аҥала киһи; # белая ворона Үрүҥ тураах (ураты быһыылаах киһи); ворона в павлиньих перьях павлин тириитин кэппит тураах, сааскы тураах (бэтэрэнэн киһи өйдөөҕүмсүйэрэ, бэрдимсийэрэ); пуганая ворона куста боится поел, хаарыйтарбыт хараттан эрэ куттанар (куттаҕас туһунан); ворон считать аахайбакка хаал, аппайан олорон хаал.