см. кылыйыс=.
I I) нож (вид старинного холодного боевого оружия); 2) сабля. II бот. 1) осока; 2) ость; бурдук куолаһын кылыһа ость хлебного колоса.
Еще переводы:
ж. үкэр, кылыс.
ж. кыл, кылыс; ость ячменя дьэпи-миэн кылыһа.
ж. 1. таптайыы, охсуу; ковка меча кылыс охсуута; 2. боккуоптааһын; ковка коня аты боккуоптааһын.
м. уст. 1. (сталь) укулаат (былыр еэп-сэбиргэл буолар бөҕө ыстаал сомоҕото); 2. поэт, (меч) болот, кылыс.
прил. 1. (изготовленный ковкой) таптайыы; кованый меч таптайыы кылыс; 2. (обитый железом) тимир бүрүөлээх; кованый сундук тимир бүрүөлээх сундуук.
прил. кылыһа суох; безостая пшеница кылыһа суох сэлиэһинэй.
м. кылыс, болот; вложить меч в ножны 1) кылыһы "кыыныгар ук; 2) перен. сэриилэ-һэргин тохтот; поднять (или обнажить) меч 1) кылыһы өрө тут; 2) перен. сэриини, иирээни тарт; скрестить мечи перен. кыргыһан тур.
ж. 1. ох, оноҕос; 2. тех. сис, умнас; стрела весов ыйааһын сиһэ; стрела экскаватора экскаватор сиһэ; 3. бот. кылыс ук, умнас; 4. в знач. нареч. стрелой (ыппыт) ох курдук.
прил. 1. бухатыыр; богатырский эпос бухатыырдартустарынан эпос (олоҥхо); богатырский меч бухатыыр кылыһа; 2. (как у богатыря) бухатыырдыы; богатырское здоровье бухатыырдыы доруобуйа.
несов. I. что (таптайан) оҥор, оҕус; ковать меч кылыста оҕус; 2. кого-что (подковывать) боккуоптаа; ковать коня аты боккуоптаа; 3. что, перен. уһан, буһар-хатар, иитэн таһаар; ковать победу кыайыыны уһан; # куй железо, пока горячо поел, тимири итиитинэ таптай.