ж. разг. кэһэлтэ, кэһэлтэ оҥоруу, салыннарыы.

ж. 1. наука, үөрэх; 2. (урок, назидание) үөрэх, кэһэлтэ; впредь тебе наука! инникитин эйиэхэ үөрэх буолуо!

нареч. в знач. сказ, кому, чаще с неопр., разг.: чтоб неповадно было кэһэлтэ буолар гына.

ж. разг. 1. (душевное потрясение) долгуйуу, санаа хамсааһына; 2. (нагоняй) кэһэтии, кэһэлтэ, сэмэ.