сущ
мутук

м. мутук.

прил. ачаахтаах; развилистый сук ачаахтаах мутук.

прил. болчоруттаҕас, болчуохтардаах; шишковатый сук болчуохтардаах мутук.

откалываться, отламываться (оставляя след); мутук ойдубут сук отломился (осталась ямка); ср. ойутун=.

ж. 1. мутукча; сосновая хвоябэе мутук- чата; 2. собир. (ветки хвойного дерева) мутук. хибара, хибарка ж. разг. үүтээн, балаҕан. хижина ж. кыра балаҕан, хаарбах дьиэ. хилость ж. иинэҕэһэ, хатыҥыра, дьүдьэҕэ. хилый прил. иинэҕэс, хатыҥыр, дьүдьэх; хйлый ребёнок иинэҕэс оҕо.

сов. 1. тоһун; алдьан; сук сломался мутук тоһунна; часы сломались чаһы алдьанна; 2. разг. (утратить силу, волю) булгуруй, күүстээх санааҕын ыһыгын.

1) ломаться, переламываться, обламываться; тымныыттан мутук тостор тыаһа иһиллэр слышен треск ломающихся на морозе сучьев; 2) перен. переламываться; күүстээх тымныы тостубут сильный мороз переломился.

1) звонкий, ясный; чуор саҥа звонкий голос; 2) острый, чуткий; чуор кулгаах острый слух; 3) хрупкий, ломкий; чуор мутук ломкий сук.

1) торока; төргүү быа ремешок для привязывания чего-л.; 2) уст. верёвочка или узкий ремешок (служащие шаману вместо бубна) # төргүү мутук нижние, самые большие ветви лиственницы; төргүү сүөрэрдээх человек (приехавший) с гостинцами.