сущ
тобох
сущ.
ордуга, тобоҕо
сущ
тобох
сущ.
ордуга, тобоҕо
м. 1. хаалыы, ордук, тобох; остаток пирога бөрүөк тобоҕо; остаток времени бириэмэ ордуга; 2. остатки мн. (то, что уцелело) тобох, үлтүркэй; жалкие остатки дуона суох тобох; сэмнэҕэ эрэ; 3. остатки мн. (отходы) тобох, хаалыы; 4. мат. тобох, чорбох; сто делится на двадцать без остатка сүүс сүүр-бэҕэ тобоҕо суох үллэһиллэр.
Еще переводы: