недавний; үнүргү быһылаан недавнее происшествие.

с. 1. (явление, происшествие) көстүү, быһыы, быһыыланыы; 2. (представление) көрдөрүү, көр; массовые зрелища маассабай көрдөрүүлэр.

м. 1. (происшествие, событие) эпизод, түбэлтэ; 2. лит. эпизод (уус-уран айымньы чааһа).

сов. 1. что (записать) суруйталаа; 2. что (разрисовать) суруйтаа, ойуулаа; 3. кого-что, перен. (представить что-л., приукрашивая) ойуулаа, дьүһүннээ; расписать происшествие тахсыбыт быһылааны ойуулаа.

1) случай, происшествие; событие; дьикти түбэлтэ удивительный случай; соһумар түбэлтэ чрезвычайное происшествие; 2) случай, положение дел; дьоллоох түбэлтэ счастливый случай; сөптөөх түбэлтэтигэр при удобном случае; туох эмэ буолар түбэлтэтигэр в случае чего; ханнык да түбэлтэҕэ ни в коем случае; түбэлтэ быатыгар или түбэлтэтин оҥорон к несчастью; 3) случай; факт; бу түбэлтэҕэ в данном случае; сорох түбэлтэҕэ в отдельных случаях; түбэлтэттэн түбэлтэҕэ от случая к случаю.

м. 1. (происшествие, явление, факт), түбэлтэ, буолбут суол; странный случай дьикти түбэлтэ; 2. (положение дел, обстоятельства) түбэлтэ; в данном случае бу түбэлтэҕэ; 3. (подходящий момент) түбэлтэ, түгэн, тоҕоос; 4. (случайность) түбэлтэ, быстах суол; это только случай бу түбэлтэ эрэ; # в случае... буоллаҕына; в случае чего-либо туох эмэ буоллаҕына; в таком случае оннук буоллаҕына; на случай......буоллаҕына.

с. 1. олоххо буолар, тахсар түбэлтэ; международное событие аан дойдутааҕы түбэлтэ; 2. (о волнующем происшествии) улахан сонун, кэрэхсэбиллээх уларыйыы.

ж. 1. история; история СССР ССРС историята; опыт истории история опыта; 2. (изложение фактов) история; история чьей-л. жизни ким эмэ олоҕун историята; 3. (повествование) остуоруйа, кэпсээн, сэһэн; это длинная история ити уһун остуоруйа; 4. разг. (происшествие) история, түбэлтэ, суол; с ним произошла такая история кини оннук историяҕа түбэспиттээх; история болезни ыарыы историята; об этом история умалчивает шутл. ол туһунан история тугу да кэпсээбэт (кэпсэниллибэт); вечная история! мэлдьи ити курдук!

1) обладающий звучностью, звучный; громкий; гулкий; раскатистый; дорҕоонноох күлүү раскатистый смех; дорҕоонноох саҥалаах с зычным голосом; 2) перен. шумный, громкий (о происшествии).

скучиваться, сбиваться в кучу, толпиться (обычно при каком-л. чрезвычайном происшествии); бары командирдарын тула үмүөрүстүлэр все столпились вокруг командира; бэйи, үмүөрүһүмэҥ ! подождите, не толпитесь!