сов. разг. дэлби титирээ, олус титирээ.

сов. титирээ, дьагдьай.

I несов. (зябнуть) титирээ, дьагдьай.

несов. безл. тоҥ, дьагдьай, титирээ; меня знобит мин тоҥобун.

см. титириир .

см. титириир.

побуд. от титирээ = трясти; вызывать озноб; титирэтэр его знобит.

несов. 1. (от сотрясения) дьигиһий, титирээ; 2. (сильно вздрагивать) дьигис гын, титирэстээ; 3. перен. (от ужаса, отвращения) эккин тартар.

малярия || малярийный; титириир ыарыы малярия; титириир кумаара малярийный комар.

гл
1. Титириир (тымныыттан). 2. Салҕаластыыр, дьигиһийэр