сов. хойутаа, уталый.

сов. бытаар, уталый, тардылын.

сов. разг. тардыллан хаал, уталый.

несов. разг. тарт, уталыт, уталый; мешкать с работой үлэни уталыт.

побуд. от уталый= задерживать кого-что-л.; кинигэни уталыппакка төннө-рөөр верни книгу без задержки.

с. хойутааһын, уталыйыы.

сов. 1. что бытаарт, уталыт, тарт; замедлить шаг хаамыыгын бытаарт; 2. чаще с отриц., с неопр. или с чем (задержаться) уталыт, уталый; он не замедлил прийти кини уталыйа барбакка тута кэллэ.

прил. хойутаабыт, уталыйбыт; запоздалая помощь хойутаабыт көмө.

сов. 1. (туго завязаться) ыга баан, бобо тардын; затянуться поясом курунан ыга тардын; 2. (заволочься) бүрүлүн, сабылын; нёбо затянулось тучами халлаан былытынан бүрүлүннэ; 3. (зажить) ыбыс, ыпса ос; рана затянулась оспут; 4. (задержаться) тардылын, уһаа, уталый; дело затянулось дьыала тардылынна; 5. (при курении) эҕирийэн ыл, эҕирий.

с. 1. (по гл. замедлить) бытаардыы; 2. (по гл. замедлиться) бытаарыы; 3. уст. (промедление) уталыйыы, иҥнигэс; кончить работу без замедления үлэни уталыппакка бутэр.