сущ
киһиргээһин

с. киһиргээһин, киһиргэнии, чабыланыы.

с. 1. (пристрастие к щегольской одеясде) маанымсыйыы, киэргэнии; 2. (хвастовство) киэмсийии, киһиргээһин.

хвастаться несов. чем киһиргээ, киһиргэн, чабылан.

сов. кем-чем, разг. киһиргээ, киһиргэн, чабылан.

сов. кем-чем, разг. киһиргээ, киһиргэн, чабылан.

гл
киһиргиир

побуд. от киһиргээ = 1) давать кому-л. повод хвастаться; 2) хвалить, захваливать.

сов. разг. киһиргии түс.

гл,сов
киһиргээтэ