несов. см. причинить.

с. хомойуу, хомолто; причинить огорчение хомот.

сов. разг. 1. (оказать услугу) үтүөтэ оҥор, абыраа; 2. (причинить вред) абыраа, бэркэ гын.

м. буорту, хоромньу; причинить вред хоромньуну таһаар; во вред кому-л. кимиэхэ эмэ буортуну оҥорон.

желание причинить вред, неприятность кому-л.; мин эйиэхэ ханнык да ха-тааным суох я на тебя зла не держу.

сов. и несов. 1. кого бааһырт; ранить в ногу атаҕар бааһырт; 2. кого-что, перен. (причинить душевную боль) (сүрэҕин) бааһырт, курутут.

с. 1. (волнение, тревога) дьиксинии, айманыы, куттаныы; проявлять беспокойство дьиксин; 2. (заботы, хлопоты) сүпсүнүйүү, түбүккэ түһүү; причинить беспокойство сүпсүнүт.

несов., искалечить сов. кого--что 1. (причинить увечье) кэлиэкэ гын, оһоллоо, эмсэҕэлэт; 2. разг. (испортить, сломать) алдьат, хампарыт; 3. перен. (нравственно изуродовать) буорту гын.

1. (обещание причинить зло) суоһурҕаныы, куттааһын, сааныы; мы не боимся угроз биһиги суоһурҕаныыттан куттаммап-пыт; 2. (возможная опасность) куттал, суос; угроза войны сэрии куттала.

сов. 1. что, чего (размять) дэлби имит, эллээ, сыс; 2. что, разг. (причинить боль) өлөр, ыарытыннар; намять плечо санныгын өлөр; # намять кому-л. бока разг. тутан биэр, ойоҕоһун кумалаан биэр.