пшеница || пшеничный; сэлиэһинэй үрдүк үүнүүтэ высокий урожай пшеницы; ыһыы сэлиэһинэйэ семенная пшеница; сэлиэһинэй бурдук пшеничная мука.

прил. кылыһа суох; безостая пшеница кылыһа суох сэлиэһинэй.

яровая рожь или пшеница; дьаарыссаны ыс = посеять яровые.

в разн. знач. кубанка; кубааҥка бэргэһэ шапка кубанка; кубааҥка сэлиэһинэй пшеница кубанка.

прил. 1. күһүн ыһыллар; озимая пшеница күһүн ыһыллар сэлиэһинэй; 2. в знач. сущ. озимые мн. кыһыҥҥы култуура-лар.

прил. 1. (о злаках) сааскы; яровая пшеница сааскы сэлиэһинэй; 2. (об участке) сааскы ыһыы; яровое поле сааскы ыпыы хонуута.

1) желтеть, виднеться — о чём-л. жёлтом; буспут сэлиэһинэй араҕастыйан көстөр желтеет спелая пшеница; 2) быть рыжим; быть красноватым.

сов. 1. (быть убитым) өл, оҕут; в бою полегло много воинов кыргыпыыга элбэх буойун өллө; 2. (о растениях) сыт; после ливня пшеница полегла дохсун самыыр кэнниттэн сэлиэһинэй сыппыт.

1) имеющий еду, пищу; с... едой, с... пищей; астаах тэриэлкэ тарелка с едой; астаах остуол накрытый стол; астаах бэринньэҥ погов. имеющий еду — хлебосолен; 2) имеющий какой-л. плод; толору астаах сэлиэһинэй крупнозернистая пшеница; 3) гнойный (о нарыве).

сов. что мэлий, тарт (хол. бурдугу); размолоть пшеницу сэлиэһинэйи мэлий.