1) изгородь, ограда, забор; боотулу күрүө ограда из кольев, вбитых крест-накрест; сигэ күрүө ограда из кольев, вбитых вертикально и связанных тальником; остуолба күрүө ограда из столбов; күрүө намыһаҕынан көтүллэр погов. изгородь перескакивают там, где низко; 2) огороженное место; загон; сүөһүнү күрүөҕэ хаай = загнать скот в загон; 3) уст. сенокосное угодье; сенокосный участок; биир күрүө сир один сенокосный надел.

күрүө, бүтэй, хааччах (сүөһү киирбэт-тахсыбат тутуута. К. арааһа элбэх: тутуллубут уратыларьшан-боотулу (тоһоҕолоро хатыйа анньыллар), үүт эбэтэр банана (үүттээх баҕаналардаах), сигэ эбэтэр тоһоҕо (кэккэлэһиннэри анньыллыбыт икки тоһоҕото икки эбэтэр үс сиринэн сигэнэн баайыылах, онно сиэрдийэтэ ууруллар), сылбах (мастары суксуруһуннары охторооһун) уо. д. а; аналларынан — от күрүөтэ, бурдук күрүөтэ, сайылык күрүөтэ уо. д. а. Атын сирдэргэ таас, кирпииччэ эгин бутэйдэри эмиэ туталлар.)