м. (погреб) булуус, муустаах оҥкучах.

м. оҥкучах, булуус; винный погреб арыгы оҥкучаҕа; пороховой погреб буорах оҥкучаҕа.

ж. хаспах, оҥкучах; # глазная впадина харах олоҕо (онно).

хаһырыа, суол оҥкучаҕа.

нареч. мелко, неглубоко; чычаастык хаһыллыыбыт оҥкучах мелко выкопанная яма; чычаастык сытар неглубоко лежит (напр. какой-л. предмет в воде).

II союзеравн. (словно) курдук; откуда--то тянуло затхлой сыростью,точно из погреба хантан эрэ оҥкучах иһиттэн тахсар курдук сииктээх сытыган салгын кэлэрэ.

разг. помои || помойный; помуойа оҥкучаҕа помойная яма.

разг. яма; выбоина, ухаб; ас уурар дьаама яма для хранения продуктов; суол дьаамалара ухабы на дороге; ср. оҥкучах # салгын дьаамата воздушная яма.

звукоподр. образн.: дьип гын = со стуком плотно примкнуть друг к другу (обычно о двух плоскостях); оҥкучах аана дьип гына түстэ дверь погреба плотно захлопнулась.

сов. 1. уоҕур, көөйүн; вино выстоялось в погребе арыгы оҥкучахха уоҕурбут; 2. (о лошади) сынньан.